Res enim se praeclare habebat, et quidem in utraque parte.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Istam voluptatem, inquit, Epicurus ignorat? Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet. Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae. Duo Reges: constructio interrete. Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret? Sed fortuna fortis;

1. Studet enim meus is audire Cicero quaenam sit istius veteris, quam commemoras, Academiae de finibus bonorum Peripateticorumque sententia.
2. In eo enim positum est id, quod dicimus esse expetendum.

Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Isto modo, ne si avia quidem eius nata non esset. Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Rhetorice igitur, inquam, nos mavis quam dialectice disputare? Gerendus est mos, modo recte sentiat. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Ita redarguitur ipse a sese, convincunturque scripta eius probitate ipsius ac moribus. Nec enim, omnes avaritias si aeque avaritias esse dixerimus, sequetur ut etiam aequas esse dicamus. Zenonis est, inquam, hoc Stoici.

Me quidem ad altiorem memoriam Oedipodis huc venientis et illo mollissimo carmine quaenam essent ipsa haec loca requirentis species quaedam commovit, inaniter scilicet, sed commovit tamen.

Nam quod ait sensibus ipsis iudicari voluptatem bonum esse,
dolorem malum, plus tribuit sensibus, quam nobis leges
permittunt, cum privatarum litium iudices sumus.

Nam prius a se poterit quisque discedere quam appetitum
earum rerum, quae sibi conducant, amittere.

• Scisse enim te quis coarguere possit?
• Fadio Gallo, cuius in testamento scriptum esset se ab eo rogatum ut omnis hereditas ad filiam perveniret.
• Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
• Idem etiam dolorem saepe perpetiuntur, ne, si id non faciant, incidant in maiorem.
• Atqui reperies, inquit, in hoc quidem pertinacem;
• Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.
• An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse?

Si quicquam extra virtutem habeatur in bonis.

Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim. Comprehensum, quod cognitum non habet? Quid in isto egregio tuo officio et tanta fide-sic enim existimo-ad corpus refers? Illud non continuo, ut aeque incontentae. Maximus dolor, inquit, brevis est.

Bork

Quam nemo umquam voluptatem appellavit, appellat;

Peccata paria.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo.

Tu quidem reddes;

Qualem igitur hominem natura inchoavit?